Vanuit het hart!

Al een nieuwjaarsspeech gehouden? Nog een nieuwjaarsspeech tegoed? Er werd al het nodige over geschreven. Zelf las ik een tweetal columns in het NRC. En ik was het hartgrondig oneens met de columnist. Was er zelfs zo over aan het malen – misschien herkenbaar? – dat ik besloot het in deze blog maar eens uit de doeken te doen. Je zou er zomaar iets aan kunnen hebben mocht je nog een nieuwjaarsspeech moeten houden. Laat het anders interessant zijn voor al die andere kostbare momenten waarop je als baas of als manager je kans kunt pakken! 
 
Wat is het geval?
Ene Japke-d. Bouma hield, als zijnde een kantoorexpert, in haar column ‘De Kantoorjungle’ (NRC, 23 december 2015) een pleidooi bij de bazen van werkend Nederland voor een nieuwjaarsspeech zonder “jeukwoorden”. Mijns inziens prima! Nieuwjaarsspeeches zonder het blabla van ‘op de drempel van het nieuwe jaar’, de ‘onzekere tijden’ en ‘de ontwikkelingen die elkaar in razend tempo opvolgen’ tot de ‘ups en downs’ die achter ons liggen en het zo belangrijk geachte  ‘vooruitkijken’.
Weg met deze, zoals Japke ze noemt, jeukwoorden. Kijk niet meer achterom, want dat weten de toehoorders van je speech, volgens haar, allemaal zelf nog wel. Kijk niet vooruit, want je bent geen helderziende. Maar, zo doet Japke een oproep, kijk eens opzij, kijk eens naar ELKAAR!
Een verrassend leuke, nieuwe insteek. Hier kon ik me wel in vinden! Durven we elkaar immers nog wel eens goed in de ogen te kijken? We zijn het met al die verlokkende schermpjes van mobieltjes in ieder geval niet meer zo gewend. Haar verhaal sprak me daarom aan en ik was benieuwd naar een vervolg. 
 
Maar toen!
We waren tenauwernood een week verder, vlak voor de jaarwisseling (NRC, 28 december 2015), en daar was weer een column van Japke-d. De verwachtingsvolle kop luidde:
‘Beste baas: zó hou je een nieuwjaarsspeech’.
Als fan van speeches, en gewezen coach van speechende bazen, was ik hier razend benieuwd naar. Klaarblijkelijk had Japke-d. post ontvangen van vertwijfelde bazen die niet meer wisten hoe ze een speech zonder jeukwoorden moesten gaan houden in het nieuwe jaar.
Of Japke-d. kon helpen?
En wat was haar antwoord, na een aanloopje met enkele aardige maar ook belachelijke tips, ik citeer:  “Maar het allerbeste advies is natuurlijk: doe eens géén nieuwjaarsspeech. Gewoon hop, door naar de borrel. … Zet een karaokemachine neer en zing ‘Amazing Grace’ – denk Obama.”
Japke-d. wat maak je me nou! Dacht ik toen en denk ik nog steeds.
Vooruit, ze maakte het nog een beetje goed met haar “Wat ik eigenlijk wil zeggen, lieve bazen van Nederland: dit is je kans om een memorabel moment neer te zetten – gá daar dan ook voor.” Maar het leed was ongetwijfeld al voor een groot deel geschied. Menig baas gaat nu zonder speech door naar de borrel.

Japke-d. en alle bazen van Nederland: Een Nieuwjaarsbijeenkomst of een Nieuwjaarsborrel zonder speech, al dan niet ondersteund door beeld en geluid (filmpje en muziek) ìs géén Nieuwjaarstreffen!
Zorg bij zo’n samenzijn voor voeding van lichaam èn ziel! Bereid zo’n speech goed voor en doe dat dan VANUIT JE HART! 
Wat beroerde je in het afgelopen jaar, waar lag je wakker en waar droomde je van?
Als tijd kostbaar is, zie dat nieuwe jaar dan ook eens als iets héél kostbaars.
Hoe wil je dat kostbare jaar 2016 met iedereen invullen? Je mag dan wel geen helderziende zijn, je mag wel je wensen, ja, zelfs je dromen voor het nieuwe jaar uiten, om iedereen te verleiden daaraan mee te werken.
Een goede speech bindt je toehoorders tot jou èn tot elkaar!
Dus ja, óók een goede speech is een kostbaar iets. Bazen van Nederland: pàk dus dat moment!
En Japke-d., denk gerust Obama, maar denk dan aan die traan!
​En een speech vanuit het hart!