![]() In de vorige blog ging ik in op het versterkend effect van kleur op je communicatie. Minder bekend is dat ook vormen een grote impact op je woorden (en daden) kunnen hebben. En met vormen bedoel ik dan hier iets dat verder gaat dan de gebruikelijke beeldtaal, zoals foto’s en emoticons. Ondanks dat ik dat vroeger al wel wist, of beter gezegd ‘aanvoelde’ (mijn in- en be-levingsvermogen is tamelijk groot), werd dat pas ècht voor mij bevestigd toen ik voor het eerst het Guggenheim-museum in New York bezocht. Alleen al het gebouw zelf, op 5th Avenue, is als schoonheid van architectuur van museale waarde. Een ontwerp van de wereldberoemde architect Frank Lloyd Wright. Slenterend naar boven over de gaanderij in dat gebouw, en er net zoveel genietend van de ‘sfeer’, van het klimaat van het gebouw zelf, als van de schilderijen en de beelden die er getoond werden, maakte ik daar kennis met de basis-beeld-vormen zoals Lloyd Wright die ‘ontdekt’ bleek te hebben en ook toepaste. Frank verwerkte in zijn ontwerp van het Guggenheim niet zomaar cirkels, driehoeken, vierkanten en spiralen. Al deze vormen ‘doen’ iets met een sfeer en bijgevolg iets met een mens. Zo zorgt een driehoek voor ‘unity’, eenheid. En de spiraalvorm staat voor in- en uitademen, en daarmee ook voor voortgang en groei. Volgens Frank dus. Symbolisch paste ik dergelijke vormen in mijn werk eigenlijk ook toe. Een evenement is bijvoorbeeld succesvoller als je het programma kunt baseren op 3 peilers (van de driehoek), zoals 1) de inwendige mens (oftewel food & beverage), 2) educatie en 3) entertainment. Op een of andere manier ‘doet’ dat veel meer met de deelnemers, zorgt dat voor veel meer binding met elkaar, dan een evenement dat slechts op 2 peilers is gebaseerd. Òf mogelijk op 4, wat dan weer als tè veel of tè druk wordt ervaren. En dan die spiraalvorm. Met enkele jaarlijks terugkomende evenementen die ik organiseerde, probeerde ik altijd deels vast te houden aan wat ‘oud en vertrouwd’ (en succesvol) was en voegde ik één verrassend nieuw element toe. En zo zorgden we, zonder te spreken over zaken als de productie of sales, voor steeds meer eenheid en binding èn meer groei in de organisatie! Nu is het natuurlijk niet iedereen gegeven om jaarlijks terugkerende grotere evenementen te organiseren. Niet erg, want ook voor kleine bijeenkomsten werken deze ‘driehoek- en spiraalformule’ natuurlijk al. Staat de cirkel bij Frank Lloyd Wright voor oneindigheid, Robert Cialdini ondervond met andere onderzoekers dat als je mensen in een kring zet, zij zich geactiveerd voelen om erbij te willen horen en beduidend méér zullen doen voor het gezamenlijk belang. Het tegenovergestelde gebeurt als je de mensen tegenover elkaar zet aan een vierkante of langwerpige tafel. Ben je nu werkzaam als mediator, bij koppels die hun echtscheiding in pais en vree willen regelen, of wil je als manager een conflict tussen een paar bestuursleden of medewerkers oplossen, dan is bewezen dat je dat minder aan (communicatieve) inspanningen zal kosten als je de betreffende mensen aan een ronde tafel zet. Mooi meegenomen, toch? Morgen een bezoek plannen aan de meubelboulevard misschien? ![]() Volgende keer dus vorm en kleur meenemen in je communicatieplan! En wil je daarbij nog wat advies? Schroom niet mij te bellen: ik voeg graag iets toe! 06-50617247 ![]() Natuurlijk wil je eigenlijk altijd iets bereiken met je communicatie. Of je nu je medewerkers toespreekt; met een leverancier aan tafel zit of je klanten ontvangt op een evenement. Nu kun je met woorden natuurlijk wel heel veel, met name als je je toespraak of het gesprek goed voorbereid. En dat doe je natuurlijk als manager. Als ik je vertel dat de gebarentaal die je daarbij bewust en onbewust gebruikt, net zo belangrijk is, vertel ik je vast nog niets nieuws. Maar realiseer je je wel genoeg dat er nog méér elementen zijn waarmee je het resultaat van je communicatie bepaalt? En dus kunt beïnvloeden? Dat maakt Communicatie natuurlijk tot een echt vak, zo véél-omvattend. Zeg het bijvoorbeeld met kleur! Onderstaand daarvan een tweetal voorbeelden: Omdat groen voor 2017 een belangrijke trendkleur wordt in het interieur vertel ik hier iets over groen. Maar ik had natuurlijk ook iets over blauw, over roze of over oranje kunnen vertellen. Nu wordt groen niet voor niets een trendkleur. Onze samenleving vergroende de afgelopen jaren al aanzienlijk. Figuurlijk dan wel te verstaan: denk maar aan duurzaam ondernemen, MVO, en successen als die van Piet Hein Eek , keten Het Goed, Repair Café’s en blogs en boeken van foodies over raw food, dat veelal groen(te) is. Als je groen gebruikt bij de lancering van je milieuvriendelijke nieuwe product, versterk je dus de boodschap dat je als bedrijf duurzaam bezig bent. Maar de kleur groen is niet alleen een kleur die we snel associëren met milieuvriendelijk: groen heeft ook een rustgevend effect op mensen. Daarom zou het verstandig kunnen zijn groen als achtergrondkleur te gebruiken in je presentatiesheets, als je je toehoorders gerust wilt stellen bij wat je vertelt. En als je je personeel tijdelijk of continu weet op te zadelen met een redelijk hoge werkdruk, versterk dan jouw (positief) coachen van hen: zorg voor een zo groen mogelijke omgeving. Een paar potten verf, een paar groene posters of enkele grote planten en eenieders uithoudingsvermogen groeit. Geheel actueel hier ook iets over paars. In haar Looser Speech van woensdag jl. versterkte Hillary Clinton met de kleding die ze droeg, de oproep aan haar toehoorders, zich te verzoenen met de uitslag van de verkiezingen. De verkiezingscampagne in Amerika heeft aanhangers van beide partijen erg uit elkaar gedreven. In het belang van de binnenlandse politiek in de VS is het èrg belangrijk dat de gelederen nu weer (zo goed als) gesloten worden en dat de keuze van de nieuwe democratisch gekozen president wordt gerespecteerd. Nu had het zwartgrijze broekpak dat Clinton droeg, opvallende paarse details. En laat paars nu nèt de kleur zijn als je haar eigen republikeinse blauw mengt met het democratische rood van haar tegenstander! In die zin mag haar kleurkeuze dus worden geïnterpreteerd als een extra handreiking naar de ‘Elected President’ Donald Trump, die ze ook zelf, in bewoordingen, haar ondersteuning had aangeboden. Daarnaast staat de psychische betekenis van de kleur paars voor waardigheid, wijsheid en kracht. En zo ondersteunde haar kledingkeuze Clinton ook zelf waardig, krachtig en met wijsheid afscheid te nemen van iedereen die haar de afgelopen jaren zo had gesteund in haar campagne. Ongetwijfeld is Hillary ook bij haar kledingkeuze voor dit verschrikkelijk moeilijke moment, dat het zichtbaar (en begrijpelijk) voor haar was, bijgestaan en geadviseerd door een team van stylistes en communicatie-experts. De combinatie van woord en beeld (kleurkeuze) - net als de speech op zich -was er naar: bijzonder goed! Waarmee ik dus wil zeggen: Communiceren is óók: kleuren! Succes daarmee! P.S. Interesse in het advies en couture-op-maat van een goede styliste? Neem dan even contact met me op: Ik stel je met alle plezier aan zo iemand voor! En het advies van een communicatie-expert? Dat geef ik natuurlijk graag zelf! ![]() Vroeger vond ik de terug-naar-school-tijd een van de leukste tijden van het jaar. Je begon dan als het ware helemaal overnieuw. Schone schriftjes, mooie potloden en nieuwe pennen. En het meest bijzondere: die zelf zorgvuldig uitgekozen schoolagenda. Dan nam ik me voor daar nu eens het hele jaar alleen erg netjes in te schrijven, wat overigens nooit lukte! Ik vond het ook heerlijk om dan weer in een nieuw klaslokaal te mogen zitten. Dat gaf heel even zo’n gevoel alsof je nieuwe schoenen aan had, die nog echt roken naar leer en die je in moest lopen maar die je ook veel beter stonden dan de oude die dan versleten of te klein waren. Ook met de medeleerlingen of studenten begon ik aan het begin van het studiejaar weer helemaal overnieuw. De plagerijtjes en de onhebbelijkheden van de een of andere klasgenoot van het jaar daarvoor waren vergeten. Het was leuk iedereen weer te zien en we begonnen samen opnieuw aan een schooljaar vol uitdagingen. Ik ervaar dat gevoel deze septembermaand weer net zo sterk als vroeger. Komt dat omdat zoonlief met zoveel zin weer begon op school? Of is het omdat ik zelf zo enthousiast ben teruggekomen van vakantie en daarna een intensief ondernemersseminar volgde – even ècht zelf terug ging naar ‘school’? Dat enthousiasme dat ik meebracht van vakantie was geen gevolg van een prachtige, zonovergoten strandvakantie of een bootcamp in de bergen. Want dat hadden we niet. Ook niet vanwege de thrillers die ik las. Nee, soms kun je nog het meest van je eigen kinderen opsteken. De vakantie stond voor mijn zoon en mij namelijk voor een groot deel uit het (terug) zien van alle Harry Potter-films. Niets leuker dan samen naar die spannende en mooie films kijken èn dromen dat je vanaf september ook naar zo’n prachtige school voor tovernaarsleerlingen zou mogen gaan. Toch? Maar 8 lange films min of meer achter elkaar samen kijken, in een donker hoekje omdat je anders niets op het scherm ziet, ik moet eerlijk bekennen dat dat voor mij als moeder soms ook het nodige aan geduld vroeg. Vooral als de zon buiten zo verleidelijk scheen. Echter, voor je kinderen doe je alles, niet? In aflevering 7, op het eind, kwam voor mij totaal onverwacht mijn cadeautje. Want wat zegt professor Perkamentus die als overleden ziel op een hemels treinstation natuurlijk alle hemelse wijsheid in pacht heeft? “…Woorden zijn naar mijn onbescheiden mening een onuitputtelijke bron van tovenarij. Zij zijn zowel in staat om te verwonderen als te genezen. …” Is dat niet mooi gezegd? En toen was ik weer gesterkt in mijn keuze ooit voor het communicatievak gekozen te hebben. Op de school voor tovenaars heb ik dus al gezeten. Communicatie omvat weliswaar veel meer dan alleen woorden, maar het is er wel een belangrijk zo niet wezenlijk tool bij. Dat zorgvuldig gekozen woorden het verschil kunnen maken tussen onbegrip en draagvlak, tussen ongeïnteresseerd en betrokken, tussen onbekendheid en roem, wist ik natuurlijk al. Maar als zo’n professor Perkamentus dat nog eens zo mooi zegt … Wat woorden dus al niet vermogen. Dankjewel aan professor Perkamentus, dankjewel zoon. Moeder focussed zich met enthousiasme weer geheel op haar vak. Tel daar dan nog een intensief 3-daags ondernemersseminar bij op en je kunt je vast voorstellen dat ik stuiter van de energie en de ideeën voor mijzelf en voor anderen. Zoek je zelf naar de juiste woorden? Speechcoach nodig? Presentatie in voorbereiding? Greve Communiek helpt je graag met concepten en bijschaven, training of tips! Bel voor een vrijblijvend en inspirerend gesprek!!! Al een nieuwjaarsspeech gehouden? Nog een nieuwjaarsspeech tegoed? Er werd al het nodige over geschreven. Zelf las ik een tweetal columns in het NRC. En ik was het hartgrondig oneens met de columnist. Was er zelfs zo over aan het malen – misschien herkenbaar? – dat ik besloot het in deze blog maar eens uit de doeken te doen. Je zou er zomaar iets aan kunnen hebben mocht je nog een nieuwjaarsspeech moeten houden. Laat het anders interessant zijn voor al die andere kostbare momenten waarop je als baas of als manager je kans kunt pakken!
Wat is het geval? Ene Japke-d. Bouma hield, als zijnde een kantoorexpert, in haar column ‘De Kantoorjungle’ (NRC, 23 december 2015) een pleidooi bij de bazen van werkend Nederland voor een nieuwjaarsspeech zonder “jeukwoorden”. Mijns inziens prima! Nieuwjaarsspeeches zonder het blabla van ‘op de drempel van het nieuwe jaar’, de ‘onzekere tijden’ en ‘de ontwikkelingen die elkaar in razend tempo opvolgen’ tot de ‘ups en downs’ die achter ons liggen en het zo belangrijk geachte ‘vooruitkijken’. Weg met deze, zoals Japke ze noemt, jeukwoorden. Kijk niet meer achterom, want dat weten de toehoorders van je speech, volgens haar, allemaal zelf nog wel. Kijk niet vooruit, want je bent geen helderziende. Maar, zo doet Japke een oproep, kijk eens opzij, kijk eens naar ELKAAR! Een verrassend leuke, nieuwe insteek. Hier kon ik me wel in vinden! Durven we elkaar immers nog wel eens goed in de ogen te kijken? We zijn het met al die verlokkende schermpjes van mobieltjes in ieder geval niet meer zo gewend. Haar verhaal sprak me daarom aan en ik was benieuwd naar een vervolg. Maar toen! We waren tenauwernood een week verder, vlak voor de jaarwisseling (NRC, 28 december 2015), en daar was weer een column van Japke-d. De verwachtingsvolle kop luidde: ‘Beste baas: zó hou je een nieuwjaarsspeech’. Als fan van speeches, en gewezen coach van speechende bazen, was ik hier razend benieuwd naar. Klaarblijkelijk had Japke-d. post ontvangen van vertwijfelde bazen die niet meer wisten hoe ze een speech zonder jeukwoorden moesten gaan houden in het nieuwe jaar. Of Japke-d. kon helpen? En wat was haar antwoord, na een aanloopje met enkele aardige maar ook belachelijke tips, ik citeer: “Maar het allerbeste advies is natuurlijk: doe eens géén nieuwjaarsspeech. Gewoon hop, door naar de borrel. … Zet een karaokemachine neer en zing ‘Amazing Grace’ – denk Obama.” Japke-d. wat maak je me nou! Dacht ik toen en denk ik nog steeds. Vooruit, ze maakte het nog een beetje goed met haar “Wat ik eigenlijk wil zeggen, lieve bazen van Nederland: dit is je kans om een memorabel moment neer te zetten – gá daar dan ook voor.” Maar het leed was ongetwijfeld al voor een groot deel geschied. Menig baas gaat nu zonder speech door naar de borrel. Japke-d. en alle bazen van Nederland: Een Nieuwjaarsbijeenkomst of een Nieuwjaarsborrel zonder speech, al dan niet ondersteund door beeld en geluid (filmpje en muziek) ìs géén Nieuwjaarstreffen! Zorg bij zo’n samenzijn voor voeding van lichaam èn ziel! Bereid zo’n speech goed voor en doe dat dan VANUIT JE HART! Wat beroerde je in het afgelopen jaar, waar lag je wakker en waar droomde je van? Als tijd kostbaar is, zie dat nieuwe jaar dan ook eens als iets héél kostbaars. Hoe wil je dat kostbare jaar 2016 met iedereen invullen? Je mag dan wel geen helderziende zijn, je mag wel je wensen, ja, zelfs je dromen voor het nieuwe jaar uiten, om iedereen te verleiden daaraan mee te werken. Een goede speech bindt je toehoorders tot jou èn tot elkaar! Dus ja, óók een goede speech is een kostbaar iets. Bazen van Nederland: pàk dus dat moment! En Japke-d., denk gerust Obama, maar denk dan aan die traan! En een speech vanuit het hart! Er zijn een aantal redenen te noemen, waarom het op bloggebied eventjes rustig was. Misschien moet ik daarbij ook niet van ‘redenen’ maar van ‘excuses’ spreken, voordat de gedachte bij je op komt, dat er iets met mij aan de hand was. Nee, ik maak het goed, en ik zat niet stil. Ik was onder meer bezig met wat de Fransen zo mooi noemen ‘Éducation Permanente’. En dat spreek je dan uit als: eeduukaatsijon permanant.
Naast mijn beste wensen voor u, hier ook even een woordspeling (zelfde woorden, andere volgorde): Gelukkig een nieuw jaar!
Ook aan gedacht? We leven immers in economisch nog wat onzekere en in sommige branches als chaotisch ervaren tijden. Volgens uitlatingen van overheid en ‘experts’ in de media is de lijn naar boven (gelukkig) weer ingezet. Maar het blijft spannend hoe Europa zich herstelt van de crisis. De streep onder 2014 is in ieder geval gezet en 2015 mag en zal (nog) veel beter worden. Nieuwe uitdagingen liggen voor ons! Ik heb er zin, u ook? Ondanks ons nieuwe begin, wil ik u nog even meenemen naar het oude jaar, 2014. Het lijkt voor sommigen al weer zo ver weg, maar het werd afgesloten met onder meer de voor Nederland zo traditionele oudejaarsconference. Net als voorgaand jaar, keken we massaal naar Youp van ’t Hek. Misschien heeft u niet gekeken? Misschien heeft u gekeken maar is het u, met oliebollen achter de kiezen en een glaasje champagne al in de hand, ontgaan? Dan vertel ik u hier dat Youp ons, naast alle humorvolle en minder humorvolle verhaaltjes, wel een héél belangrijke, zinnige boodschap meegaf. En die boodschap, een beetje gejat, gaf hij toe, van Knevel en Van den Brink, zat al in de titel van de avond, namelijk: WAT IS DE VRAAG? Nee, het was eigenlijk meer een (zoek-) opdracht, want de vraag was: Wat doen wij hier op de wereld, wat zoeken wij en wat vinden wij hier? Met andere woorden: waarom zijn wij hier? En laat dat nou nèt de vraag zijn die ondernemingen, bedrijven, organisaties, stichtingen, enz. zich ook met regelmaat zouden mogen stellen … als je tenminste succesvol bezig wil zijn, als je je succes wilt (kunnen) continueren: waarom ben je opgericht, waarom besta je, waarom doe je wat je doet? Deze vraag staat aan het begin van alle handelen en is de basis voor het succes van je verdere acties. En het plezierige van deze vraag is dat er nagenoeg geen foute antwoorden te geven zijn. Er zijn hoogstens wat minder goed geformuleerde of wat minder doordachte, minder volledige antwoorden te maken, die later altijd nog kunnen worden bijgesteld, of formuleringen, die wellicht nog kunnen ‘groeien’ in de loop van de tijd. Maar iedereen is uniek, en iedereen mag zijn eigen, unieke antwoord op die vraag bedenken. Nee, wacht, slechts één antwoord is echt fout en mag niet gegeven worden: geld (verdienen) en rijk zijn. Geld is namelijk ‘slechts’ een (ruil-) middel en kan daarom niet het doel zijn. Hoe moeilijk dat soms ook te vatten is, als we bij de dagelijkse business rekening moeten houden met opgelegde budgetbegrotingen en worden afgerekend op korte-termijn-indicaties als omzetstijgingen, resultaatprognoses en winstverwachtingen. De vraag is dus – voor je organisatie, je onderneming of je businessunit – waarom is deze er, wat is haar/zijn bijdrage aan de omgeving, aan de maatschappij, aan de mensen, aan onze mooie wereld, aan onze aarde … En zo kom je, deze vraag beantwoordend, uit bij je missie. En hoe vaak dat woord de laatste jaren ook te pas en te onpas werd gebruikt, het blijkt telkens weer dat ondernemingen, organisaties die 1) hun missie goed hebben weten te verwoorden; 2) deze met regelmaat ‘reviseren’ (nog eens op de agenda zetten en waar mogelijk of nodig herzien) en 3) de missie op het netvlies hebben staan van àlle medewerkers, ‘gelukkiger’ zijn in zaken dan anderen. En u wilt toch ook geluk? IK WENS U EEN GELUKKIG 2015 !!! |
Leonie GreveIk schrijf natuurlijk zelf. Over grote en kleine organisatie- en communicatiedingetjes. Dat het inspirerend mag zijn, dat je het interessant vindt, dat je iets hebt aan de gegeven tips, hoop ik van harte! Archives
February 2017
Categories |